W ramach obchodów Europejskich Dni Dziedzictwa zapraszamy na wydarzenie pt. "Węgorzewskie miejsca pamięci i kultu" - wykład z prezentacją multimedialną połączony ze zwiedzaniem lapidarium w Parku Etnograficznym nad Węgorapą.
Miejsca pamięci i kultu to miejsca łączności żywych z umarłymi. Do tej przestrzeni zaliczamy kościoły, cmentarze, miejsca upamiętnienia, pomniki, tablice i inne. Dbałość o nie, jest wyrazem szacunku jak również świadomości, więzi i wartości jakie łączą żywych, z tymi co od nas odeszli.
Mieszkamy, żyjemy w miejscu, w którym historia pisana była od nowa. Formy i priorytety upamiętniania ulegają z upływem lat zmianom. Dlatego też, w wielu przypadkach widać wpływ ideologii i polityki upamiętnienia.
Na Warmii i Mazurach znajduje się ponad trzysta cmentarzy z czasów I Wojny Światowej. Sto lat temu w mogiłach chowano obok siebie żołnierzy wrogich armii. Po II Wojnie Światowej żołnierzy chowano oddzielnie, uznając że śmierć nie czyni ich równymi. Armia wysyła żołnierza na front, a ginie człowiek. Wielka polityka sprawiła, że wiele rodzin pozbawionych zostało grobów swoich bliskich.
W przypadku miejsc pamięci należy dokonywać wyraźnego podziału na różne etapy ich powstawania, które wywarły i wciąż wywierają istotny wpływ na kształt danego miejsca pamięci.
Etap „żywej pamięci” (lata 1944–1948), a następnie stalinizmu (1949–1955), podczas którego konsekwentnie ignorowano ofiary oporu obywatelskiego (Armia Krajowa). Kolejny, trzeci etap (1956–1989), charakteryzował się ostrożnym poszerzaniem upamiętnianych ofiar i wreszcie czwarty – wzmożonej, ale i kontrowersyjnej przebudowy „krajobrazu miejsc pamięci” po 1989 r.
Prowadząca wykład - kustosz Krystyna Jarosz.